Droga królewska - Kraków zwiedzanie z przewodnikiem
Droga Królewska, Trakt Królewski, Via Regia... najsłynniejsza i najczęściej uczęszczana trasa turystyczna Krakowa - każdy krakowski przewodnik ma ją na swojej liście. Historyczna droga, którą do miasta wjeżdżali królowie na koronacje, księżniczki, chcące poślubić polskiego władcę, posłowie, udający się do króla na Wawel, czy orszaki pogrzebowe królów i wybitnych osób spoczywających w Katedrze na Wawelu, Krypcie Zasłuzonych Na Skałce, czy też na słynnych krakowskich cmentarzach.
Spacer z przewodnikiem rozpoczynamy na Placu Matejki, czyli dawnej Florencji, lub jak kto woli - na Kleparzu, nieopodal mającego romańską metrykę kościoła św. Floriana, Akademii Sztuk Pięknych, pod Pomnikiem Grunwaldzkim, wzniesionym z inicjatywy wybitnego pianisty i kompozytora Ignacego Jana Paderewskiego w 500 rocznicę zwycięskiej bitwy pod Grunwaldem, oraz Grobem Nieznanego Żołnierza. Następnie udajemy się pod krakowski Rondel czyli Barbakan, by zachowaną średniowieczną Bramą Floriańską (pod którą jeździł tramwaj elektryczny!!!!) przejść na jedną z najbardziej znanych ulic Krakowa - ulicę Floriańską. Przy tej ulicy zobaczymy szereg kamienic o ciekawej historii, a pośród nich pierwsze muzeum biograficzne Dom Jana Matejki, hotel "Pod Różą" - pierwszą siedzibę poczty polskiej, dawny pałac Kmitów, czy Jamę Michalika - kolebkę Młodej Polski i miejsce spotkań krakowskiej artystycznej bohemy XIX wieku. Ulicę Floriańską optycznie od południowej strony zamykają nierównej wysokości wieże jednego z najważniejszych kościołów Krakowa – gotyckiej Bazyliki Mariackiej. W niej – wspaniały ołtarz gotycki, dzieło norymberskiego artysty, mistrza Wita Stwosza. Z wyższej wieży kościoła co godzinę, przez całą dobę (również nocą), trębacz odgrywa hejnał, przerywany w połowie, jak chce legenda, na pamiątkę najazdu tatarskiego w 1241 roku. Niemalże naprzeciwko fasady kościoła stoi pomnik Adama Mickiewicza, wykonany w 1898 roku według projektu rzeźbiarza Teodora Rygiera. Obecnie miejsce wkoło pomnika jest popularnym punktem spotkań zarówno Krakowian jak i turystów, którzy umawiają się „pod Adasiem”, oraz miejscem wystawiania słynnych krakowskich Szopek Bożonarodzeniowych.
Na samym środku jednego z największych zachowanych średniowiecznych rynków europejskich, czyli Rynku Głównego w Krakowie, wyznaczonego drogą lokacji miasta w 1257 roku, wznoszą się Sukiennice. Budowla od wieków służąca kupcom. Dziś w Kramach Sukiennych, oprócz Galerii Malarstwa i Rzeźby Polskiej XIX wieku, znajduje się wejście do Podziemi Rynkowych, mieszczących wystawę zatytułowaną „Śladami europejskiej tożsamości Krakowa”. Obok Sukiennic wznosi się Wieża Ratuszowa, wejścia do której strzeże para lwów. Budynek Ratusza został zburzony przez Austriaków na początku XIX wieku, a mieściły się pod nim dwie izby mające zgoła odmienny charakter: Piwnica Świdnicka, w której szynkowano ponoć znakomite piwo świdnickie oraz tortornia, w której z kolei osadzonych przestępców poddawano torturom...
Z Rynku trasa wiedzie obok malutkiego kościółka św. Wojciecha, wzniesionego pierwotnie w stylu romańskim, w ulicę Grodzką, kiedyś ulicę złotników krakowskich, przy której mieszkał sam mistrz Wit Stwosz, malarz Michał Stachowicz, urodziła się najsłynniejsza polska aktorka Helena Modrzejewska. Po drodze, mijając plac Dominikański i Wszystkich Świętych, podziwiać można gotyckie kościoły: Świętej Trójcy (w krużgankach pozostały fragmenty murów i portal romański) oraz O.O. Franciszkanów. Wnętrze tego kościoła zdobią polichromia i witraże Stanisława Wyspiańskiego, to tutaj swą ulubioną ławkę miał bł. Jan Paweł II, natomiast w Kaplicy Męki Pańskiej podziwiać możemy stacje Męki Pańskiej pędzla Józefa Mehoffera. Warto zajrzeć również na klasztorne krużganki, gdzie znajdują się portrety biskupów krakowskich od XV wieku.
W perspektywie ulicy Grodzkiej widać wieże romańskiego kościoła św. Andrzeja, w którym wedle legendy znalazła schronienie ludność Krakowa podczas najazdu tatarskiego w 1241 roku. Obok niego podziwiać można pierwszy w Krakowie barokowy kościół śś. Piotra i Pawła z postaciami Apostołów na postumentach. We wnętrzu znajduje się grobowiec inicjatora budowy tej jezuickiej świątyni - ks. Piotra Skargi, natomiast przed kościołem - kolumna z jego postacią.
Z przylegającego do ulicy Grodzkiej placu Św. Marii Magdaleny, na którym niegdyś wznosił się romański kościół św. Marii Magdaleny, można iść dalej ulicą Grodzką, przejść obok ewangelickiego kościoła św. Marcina i kościółka św. Idziego pod budynek Arsenału Królewskiego, lub skręcić w malowniczą ulicę Kanoniczą, przy której zamieszkiwali kanonicy kapituły Katedralnej na Wawelu. Przy tej ulicy na uwagę z całą pewnościa zasługuje Dom Jan Długosza, kronikarza, pełniący w średniowieczu rolę łaźni miejskiej, w której rycerz Zawisza z Oleśnicy na polecenie królowej Jadwigi sprawdzał przymioty przyszłego męża królowej - Władysława Jagiełły. W domu tym również na początku XIX wieku mieszkał mały Staś Wyspiański ze swym ojcem Franciszkiem ("U stóp Wawelu miał ojciec pracownię...." - tak wspominał ten dom dorosły artysta).
Z tego miejsca roztacza się już fantastyczny widok na Wzgórze Wawelskie z Zamkiem Królewskim i katedrą. Gotycka katedra jest nekropolią polskich królów. Tutaj pochowano też niektórych bohaterów narodowych, m.in. T. Kościuszkę i marszałka J. Piłsudskiego, wieszczów – A. Mickiewicza, J. Słowackiego, czy ostatnio – parę prezydencką. Stanisław Wyspiański napisał o tym miejscu: (...)tu wszystko jest Polską, kamień każdy i okruch każdy, a człowiek, który tu wstąpi, staje się Polski częścią (...) dopiero wśród tych murów jesteśmy Polską. (...)
Serdecznie zapraszam na wspólne zwiedzanie Traktem Królewskim - Przewodnik po Krakowie - Aneta Dziedzic-Lis